ΓΚΙΩΝΑ: Συκιά - ΠΥΡΑΜΙΔΑ (από μονοπάτι Καραγιάννη) - ΓΚΙΩΝΟΛΑΚΚΑ - ΤΡΑΓΟΝΟΡΟΣ I, II - Συκιά (από μονοπάτι Ζέρβα) (2025)

nearSykiá, Κεντρική Ελλάδα (Ελλάδα)

Viewed 13 times, downloaded 0 times

Trail photos

Διάσχιση της κορυφογραμμής ΠΥΡΑΜΙΔΑ – ΤΡΑΓΟΝΟΡΟΣ, με ανάβαση από το μονοπάτι Καραγιάννη και κατάβαση από το μονοπάτι Ζέρβα.

Ξεκινώντας από την πλατεία της Συκιάς, με τη βρύση δίπλα από το δασικό δρόμο δίπλα από το Λαζόρεμα, ακολουθούμε το κλασσικό μονοπάτι του Λαζορέματος (σε αυτό το τμήμα λευκή/κίτρινη σήμανση), το οποίο ,σε αυτό το τμήμα συμπίπτει με το Pindus Trail (πορτοκαλί/κίτρινη σήμανση) και αφού διασχίσουμε το λαζόρεμα και πιο πάνω την κοίτη εποχικού ρέματος ανεβαίνουμε την πλαγιά κάτω από την ορθοπλαγιά Πλάκα Συκιάς μέχρι το «μπαλκόνι» του Λαζορέματος, όπου και η διασταύρωση του μονοπατιού του Καραγιάννη, το οποίο ανεβαίνει το δασωμένο αντέρεισμα ανάμεσα στις ορθοπλαγιές Πλάκας Συκιάς και Λάζου.

Το μονοπάτι στην αρχή ανεβαίνει έντονα τη δασωμένη πλαγιά με αραιή κόκκινη σήμανση, που επιβοηθείται με κάποιες κορδέλες. Από το waypoint με τη σήμανση πάνω βράχο και μετά η σήμανση είναι πυκνή και πολύ αποτελεσματική. Λίγο προσοχή χρειάζεται στο σημείο με τα τρία κόκκινα βέλη που μας οδηγούν στον ευκολότερο τρόπο για το πέρασμα ενός βράχου. Αν βρεθείτε να θέλετε κάτι παραπάνω από εύκολο scrambling, κοιτάξτε λίγο πιο δίπλα στην κατεύθυνση που δείχνει κάθε βέλος για να δείτε το εύκολο πέρασμα. Κάπου εδώ βάλαμε προληπτικά τα κράνη μας καθώς πιο πάνω το πεδίο γίνεται πιο σαθρό και η

Η επόμενη, σχετική, δυσκολία είναι ένα λίγο σαθρό πεδίο, στο οποίο όμως έχει τοποθετηθεί συρματόσχοινο, οπότε η κίνηση γίνεται και εύκολη και ασφαλής. Παραπάνω η ανάβαση έχει περιστασιακό, εύκολο, scrambling ενώ έχουμε συνεχώς δεξιά μας την επιβλητική ορθοπλαγιά της Πλάκας Συκιάς. Αφού περάσουμε και τον δεύτερο βράχο με τις δακτυλογλυφές (παγετωνικές διαβρώσεις ασβεστολιθικού βράχου) το μονοπάτι εισέρχεται στην κοίτη ξερού ρέματος με ογκόλιθους, που μας οδηγεί σε διασελάκι με χαρακτηριστικό βράχο ενώ πιο πάνω ανεβαίνει από την αριστερή πλευρά του ξερού ρέματος, το οποίο πλέον είναι πεδίο σάρας και μας βγάζει σε ώμο με θέα το δεξιό άκρο της ορθοπλαγιάς του Λάζου και αριστερά και χαμηλότερα την κορυφή ΠΥΡΓΟΣ, το διάσελο Πύργου-Μπότσικα και το πάνω τμήμα του Λαζορέματος. Μετά τον ώμο το μονοπάτι περνά το αντέρεισμα και στρίβει δεξιά ανεβαίνοντας απότομο αλλα ομαλή πλαγιά που στενεύει σε ανοικτό λούκι που μας φέρνει στην κορυφογραμμή ανάμεσα στην ΓΚΙΩΝΟΛΑΚΚΑ και την ΠΥΡΑΜΙΔΑ, όπου και το τέλος του μονοπατιού του Καραγιάννη.

Ανεβαίνουμε ελεύθερα προς την ΠΥΡΑΜΙΔΑ ενώ λίγο πιο πάνω βρίσκουμε και τις (κόκκινες) σημάνσεις του μονοπατιού που ανεβαίνει στην κορυφή από το διάσελο Πυραμίδας-Πλατυβούνας. Δυσάρεστη έκπληξη στην κορυφή τα βανδαλισμένα, απο τις «υπογραφές» των «κατακτητών» βράχια… Η ασχήμια των νεοελλήνων έφτασε και στις κορφές… Επιστροφή στην έξοδο του μονοπατιού του Καραγιάννη και συνέχεια, ελεύθερα για την ομαλή ανάβαση στην ΑΝΩΝΥΜΗ ( μ). Από αυτήν βλέπουμε τη συνέχεια της κορυφογραμμής προς την ΓΚΙΩΝΟΛΑΚΚΑ και επειδή δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε το πόσο απότομα είναι τα «κοψίματα» που φαίνονται στα βράχια της κορυφογραμμής αποφασίσαμε αφού κατέβουμε με λίγο scrambling από την κορυφογραμμή να συνεχίσουμε χαμηλότερα παράλληλα με αυτήν μέχρι την βάση της ΓΚΙΩΝΟΛΑΚΚΑ, όπου τα λουκάκια φαίνονταν βατά, γεγονός που επιβεβαιώθηκε φθάνοντας εκεί και με λίγο scrambling σε ψιλοσαθρό πεδίο φτάσαμε στην πεπλατυσμένη κορυφή ΓΚΙΩΝΟΛΑΚΚΑ. Η συνέχεια προς την ΤΡΑΓΟΝΟΡΟΣ Ι και ΙΙ είναι εύκολη πεζοπορική, όπως και η κατάβαση στην άκρη του Μακρύλακκου και η συνέχεια προς την πλαγιά που κατεβαίνει προς την τ.λ. Μόρνου.

Ακολουθώντας το στίγμα gps και πρακτικά εκεί που δούμε ολόκληρη την τ.λ. Μόρνου, στρέφουμε προς την κατεύθυνση της Μουσουνίτσας και συνεχίζουμε κατεβαίνοντας όλο και πιο απότομα, χωρις όμως να προβληματιζόμαστε. Σε λίγο βλέπουμε το μικρό, ανοικτό λούκι και αριστερότερα απότομα γκέμια. Καταβαίνουμε από το Λούκι και συνεχίζουμε να κατεβαίνουμε την πλαγιά κάτω από αυτό στο αριστερό πλευρό της με κατεύθυνση τον ώμο πάνω από το δασωμένο που βλέπουμε πολύ χαμηλότερα. Η κατάβαση είναι ελεύθερη και επιλέγουμε το πιο εύκολο κατά την κρίση μας έδαφος. Τα μπατόν πολύ χρήσιμα για να μην φορτίζουμε τα γόνατα στην έντονη κατηφόρα και το έδαφος με τις σπασμένες πέτρες.

Φτάνοντας στον ώμο συνεχίζουμε να κατεβαίνουμε στην δασωμένη πλαγιά που βρίσκεται πίσω του, ακολουθώντας το ίχνος gps και αφού διασχίσουμε μια μεγάλη σάρα από το πιο επίπεδο σημείο της, στρέφουμε αριστερά για να κατεβούμε το αραιά δασωμένο αντέρεισμα, δεξιά από το ρέμα στο οποίο καταλήγει η σάρα που προηγουμένως διασχίσαμε. Η κατάβαση έχει ένα σημείο που θέλει ελάχιστο scrambing, στο σημείο όπου το ίχνος πλησιάζει κοντά στο ρέμα. Μετά το σημείο που το ίχνος του μονοπατιού στον χάρτη μας υποδεικνύει αλλαγή γενικής πορείας προς τα δεξιά ακολουθώντας κατάβαση μικρότερης κλίσης, συνειδητοποιούμε ότι υπάρχει ίνχος μονοπατιού πάνω στο έδαφος πλην όμως τα κλαδιά των δέντρων το έχουν κλείσει σε πολλά σημεία ενώ στα ξέφωτα το ίχνος εξαφανίζεται στα λιβαδάκια χαμηλής βλάστησης και η ακολούθηση του ίχνους γίνεται μόνο ηλεκτρονικά.

Περνώντας ένα ξερό ρέμα τα γιδόστρατα είναι πλέον παλλά και σε λίγο πέφτουμε πάνω στις κόκκινες σημάνσεις του μονοπατιού του Μπέκου που μας κατεβάζει στην ποτίστρα στο δασικό δρόμο πάνω από τη Συκιά. Από εδώ ακολουθούμε τις πολύ πυκνές μπλέ σημάνσεις που μας κατεβάζουν στο υδραγωγείο και μετά στο χωριό, όπου βγαίνουμε στον επαρχιακό δρόμο που μας οδηγεί στην πλατεία και το αυτοκίνητό μας.

Λαμβάνοντας υπόψη την έκταση της διαδρομής και κυρίως τα υψομετρικά της καθώς και την κίνηση εκτός μονοπατιού στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής, την αξιολογώ ως Difficult Hiking.

Comments

You can add a comment or review this trail